Το όνομα Rick Ross συνδέεται με δύο πολύ διαφορετικούς κόσμους—απο την μια ο κόσμος των ναρκωτικών και από την άλλη ο κόσμος της showbiz και της hip-hop μουσικής.
Ο πρώτος, ο "Freeway" Ricky Ross, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εμπόρους κοκαΐνης στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’80. Αν και είχε πολλές συλλήψεις, οι περισσότερες υποθέσεις εναντίον του κατέρρευσαν λόγω διαφθοράς των αστυνομικών που τον κυνηγούσαν. Στο τέλος, ο ίδιος συνεργάστηκε με τις αρχές για να μειώσει την ποινή του, καταθέτοντας εναντίον των διεφθαρμένων αστυνομικών.
.jpg)
Aπό την άλλη, ο Rick Ross που ξέρει ο περισσότερος κόσμος, ο ράπερ από το Μαϊάμι, του οποίου το πραγματικό όνομα είναι William Leonard Roberts II. Χτίζοντας την καριέρα του, υιοθέτησε το όνομα Rick Ross και παρουσίασε τον εαυτό του ως ένα είδος μεγαλοεγκληματία που κάνει ζωάρα κονομόντας από παράνομες χοντροδουλειές. Οι στίχοι του είναι γεμάτοι από ιστορίες ναρκωτικών και όπλων—πράγματα που έμοιαζαν με τη ζωή του πραγματικού Rick Ross, αλλά χωρίς ο ράπερ να έχει ζήσει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως ο Rozay ήταν σωφρονιστικός υπάλληλος, όπως αποκαλύφθηκε από τον 50 Cent, ο οποίος μάλιστα για πολύ καιρό τον ανέφερε ως "Officer Rick" σε κάθε ευκαιρία.
O Freeway Ricky, όταν βγήκε από τη φυλακή, είδε ότι το όνομά του χρησιμοποιείται από κάποιον άλλον και αποφάσισε να κινηθεί νομικά. Το 2010 έκανε μήνυση στον ράπερ, ζητώντας αποζημίωση και διεκδικώντας το δικαίωμα στο όνομά του. Υποστήριξε ότι ο Roberts εκμεταλλεύτηκε τη φήμη του για να χτίσει τη μουσική του καριέρα, παρουσιάζοντας μια ζωή που δεν ήταν δική του. Το δικαστήριο όμως έκρινε ότι το όνομα Rick Ross, όπως το χρησιμοποιούσε ο ράπερ, είχε γίνει πλέον κοτζάμ brand χωρίς να χρειάζεται η αληθινή ιστορία του Freeway για να πουλήσει και θεωρήθηκε καλλιτεχνική έκφραση μέσα στο νομικό πλαίσιο των ΗΠΑ. Η δικαστική διαμάχη εν τέλει έληξε υπέρ των δισκογραφικών και του Rozay, αφήνοντας χρέη δικαστικά και πίκρα στον Ricky Ross.
Αυτή η ιστορία έχει ενδιαφέρον καθώς στη βιομηχανία της μουσικής και της ψυχαγωγίας, με τον ερχομό του ΑΙ, πιστεύεται πως σε λίγο καιρό θα κλέβουν όλη την καλλιτεχνική "σπίθα" καλλιτεχνών, νεκρών ή αφού εξαγοράσουν τα δικαιώματα στην τέχνη τους και ήδη είδαμε πως μοιάζει η εκμετάλλευση μιας ανθρώπινης ιστορίας όπως του Freeway Ricky. Η ιστορία του Ricky, που κατέστρεψε και καταστράφηκε από τον κόσμο των ναρκωτικών, έγινε απλά μια ωραία αφήγηση για έναν ράπερ που δεν έζησε τίποτα από ότι πραγματεύεται, αλλά το χρησιμοποίησε για να γίνει διάσημος. Στο τέλος, το μόνο που μετράει για τη μουσική βιομηχανία είναι το χρήμα, δυστυχώς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου